به نقل از «ایسنا»

تفاوت پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۲۵۹۵۲

پلی الکترولیت‌ها، نوعی پلیمر محلول در آب با گروه‌های یونی مثبت و منفی هستند. این مواد، کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف از جمله کاغذ سازی و تصفیه آب دارند.

به گزارش ایسنا به نقل از تدارک صنعت کاغذ کرمان، پلی الکترولیت‌ها ممکن است، از نوع کاتیونی، آنیونی یا خنثی باشند. در این مقاله قصد داریم به تفاوت پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی بپردازیم که مهم‌ترین ارقام پلی الکترولیت به شمار می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پلی الکترولیت چیست؟

پلی الکترولیت یا الکترولیت پلیمری، پلیمری است که هر واحد تکرار شونده آن، شامل یک گروه الکترولیت است. این گروه‌ها در آب حل شده و به یون‌های کاتیونی و آنیونی تجزیه می‌شوند. پلی الکترولیت‌های محلول، حالت چسبنده دارند و رسانای الکتریکی هستند.

پلی الکترولیت ممکن است از نوع طبیعی (مثلاً کربوهیدرات‌ها) یا مصنوعی (مانند اسید اکریلیک) باشد. گاهی اوقات از این مواد تحت عنوان پلی نمک یاد می‌شود؛ زیرا برخی خواص نمک‌ها را دارند، به صورت یکنواخت در آب حل می‌شوند و به یون‌های مثبت و منفی تجزیه می‌گردند.

انواع پلی الکترولیت

انواع پلی الکترولیت را بر حسب بار الکتریکی آنها در هنگام تفکیک شدن در آب به سه دسته کاتیونی، آنیونی و خنثی تقسیم می‌کنند. در ادامه هر کدام از اینها را معرفی می‌کنیم.

پلی الکترولیت کاتیونی

پلی الکترولیت کاتیونی را می‌توان به طور ساده، پلیمری با بار مثبت معرفی نمود. در واقع بخش‌هایی از آن در هر واحد تکرار شونده خود بار مثبت دارند. از رایج‌ترین گروه‌های عاملی بار مثبت موجود در این پلیمرها می‌توان به آمونیوم و فسفونیوم اشاره کرد.

داشتن بار الکتریکی مثبت به اضافه چگالی و وزن مولکولی بالا باعث می‌شود که پلی الکترولیت‌های کاتیونی را جهت مصارفی مانند تصفیه آب، برخی مراحل ساخت کاغذ و تولید مواد ضد میکروب به کار ببرند.

پلی الکترولیت آنیونی

واضح است که پلی الکترولیت‌های آنیونی در نقطه مقابل پلی الکترولیت‌های کاتیونی قرار داشته و پلیمرهایی با بار منفی هستند. از جمله مهم‌ترین پلی الکترولیت‌های آنیونی می‌توان به پلیمرهای آکریل آمید اشاره کرد.

پلی الکترولیت‌های آنیونی، بسیار پرکاربرد بوده و مواد مهمی در کاغذسازی به شمار می‌روند؛ علاوه بر این در صنایع مختلف به عنوان لخته ساز، عامل کنترل کننده شیمیایی یا رنگ بر استفاده می‌شوند. از دیگر مصارف این پلیمرها می‌توان به چسب سازی، تصفیه فاضلاب و تولید مواد معدنی اشاره کرد.

پلی الکترولیت خنثی

پلی الکترولیت‌های غیر یونی یا خنثی، وزن مولکولی بالایی دارند. این پلیمرها نیز در آب حل می‌شوند و از نظر کاربرد مشابه سایر پلی الکترولیت‌ها هستند. به طور کلی از آنجا که برای خنثی شدن بار الکتریکی، پلی الکترولیت باید به سطح ذرات جذب شود؛ این گروه از پلیمرها چندان مد نظر نیستند و در بسیاری از موارد در یکی از دسته‌های آنیونی یا کاتیونی قرار می‌گیرند.

تفاوت پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی

تفاوت بارز پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی، این است که پلی کاتیون‌ها با حل شدن در آب، به پلیمرهایی با بار مثبت تبدیل می‌شوند؛ در حالی که پلی آنیون‌ها به پلیمرهای با بار منفی تجزیه می‌گردند. این تفاوت به ظاهر ساده و بدیهی، باعث می‌شود که دو ماده نام برده از نظر خواص و کاربرد تفاوت‌هایی با یکدیگر داشته باشند.

تفاوت پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی از نظر کاربرد

علاوه بر تصفیه آب و فاضلاب، پلی الکترولیت کاتیونی، به علت داشتن ترکیبات خاص، به عنوان پخش کننده در تولید سرامیک، همچنین ساخت مواد بتنی کاربرد دارد؛ همچنین برای تولید محصولاتی مثل شامپو، صابون، مواد شوینده و لوازم بهداشتی نیز از پلی الکترولیت کاتیونی استفاده می‌شود.

پلی الکترولیت آنیونی در مقایسه با پلی الکترولیت کاتیونی، انحلال پذیری سریع‌تر و بهتری در آب دارد؛ همچنین لخته سازی، پراکنده کردن و قابلیت برش مواد از جمله ویژگی‌های مهم آن به شمار می‌روند. این ماده نیز در تصفیه آب کاربرد دارد؛ اما بیشتر به منظور بهبود ته نشینی مواد زائد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با وجود پلی الکترولیت آنیونی، نیاز به ماده منعقدکننده، کمتر احساس می‌شود؛ یکی دیگر از ویژگی‌های ماده مذکور آن است که در ترکیب با برخی مواد، ضخیم می‌شود.

برخلاف پلی الکترولیت کاتیونی که صرفاً به عنوان تمیزکننده آب در برخی مراحل تولید کاغذ به کار گرفته می‌شود، پلی الکترولیت آنیونی از جمله مواد اصلی کاغذسازی محسوب می‌گردد.

از دیگر تفاوت‌های کاربردی پلی الکترولیت آنیونی با کاتیونی، می‌توان به مصارف آن در کشاورزی، تولید مصالح ساختمانی، مواد شیمیایی، داروسازی و صنعت نساجی اشاره کرد.

سخن آخر

پلی الکترولیت‌های کاتیونی و آنیونی از مهم‌ترین پلیمرهای محلول در آب هستند. تفاوت عمده این دو در آن است که هنگام حل شدن در آب، به ترتیب یون‌های مثبت و منفی آزاد می‌کنند؛ اما علاوه بر این ویژگی بارز پلی الکترولیت کاتیونی، وزن مولکولی و چگالی بالاتر است؛ در عوض الکترولیت آنیونی، آسان‌تر در آب حل می‌شود و لخته ساز بسیار خوبی به شمار می‌رود.

به عنوان نکته آخر این موضوع را هم مدنظر داشته باشید که اگر قصد خرید پلی الکترولیت آنیونی یا کاتیونی دارید، حتما خرید خود را از مجموعه‌های معتبر و باسابقه مانند شرکت تدارک صنعت کاغذ کرمان انجام دهید تا به محصولی با بالاترین کیفیت دسترسی داشته باشید.

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: پلی الکترولیت پلی الکترولیت کاتیونی ترازو مرغ گوشتي بانک شهر نوجوان پلی الکترولیت پلی الکترولیت ها تصفیه آب بار مثبت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۲۵۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مگر دیوانه ام که به روانشناس مراجعه کنم؟!/ تفاوت روانشناس با روانپزشک چیست؟

گاهی حتی قشر تحصیلکرده تفاوت روانشناس و روانپزشک را نمی دانند و شاید در محاورات مردم شنیده باشید که می گویند: مگر من دیوانه ام به روانشناس مراجعه کنم!

این در حالی است که دکتر کیهان نیا، روانشناس به قدس آنلاین می گوید: مراجعه به روانشناس تنها مربوط به قشر یا سن خاصی از جامعه نیست؛ بلکه ممکن است در هر سنی، فرد نیاز به مشاوره روانشناسی پیدا کند.

دکتر اصغر کیهان نیا، روانشناس

وی ادامه می دهد: کمک گرفتن از روانشناس با هدف دریافت مشاوره و راهنمایی و مراجعه به روانپزشک برای درمان برخی بیماری ها از جمله افسردگی، فوبیا و ترس های ناگهانی ضروری است.

امروزه مشکلات روحی روانی بسیاری، به دلیل تورم، فقر، بیکاری و ... در سراسر دنیا وجود دارد که جامعه ما نیز از این مسئله مستنثنی نیست. بنابراین عواملی اینچنینی سبب نگرانی، استرس، فوبیا و دیگر اختلالات روانی می شود.

دکتر اصغر کیهان نیا درباره مقاومت برخی مردم در مراجعه به روانشناس می گوید: برای مثال وقتی دندان درد می گیریم به راحتی می پذیریم به دندانپزشک مراجعه کنیم بنابراین برای رفع مشکلات روحی نیز باید از مشاوره روانشناسی کمک گرفت.

این نویسنده بیش از ۲۰ کتاب مشاوره ادامه می دهد: متأسفانه برخی مردم به روانشناسان اعتماد ندارند و معتقدند که خودشان درباره همه چیز آگاهی دارند و تنها مطالعه چند کتاب و مقاله درباره روانشناسی را دلیل مراجعه نکردن به روانشناس عنوان می کنند.

وی درباره سن درگیری با مشکلات روحی و روانی می گوید: مشکلات روانی تنها مختص سالمندان نیست بلکه گروه های مختلف سنی اعم از  نوجوانان، میانسالان و سالمندان ممکن است درگیر مشکلات روحی روانی شوند.

نویسنده کتاب «نوجونان چه می گویند؟» می افزاید: نوجوانان دو مرحله بحران دارند که یکی بحران هویت و دیگری بحران بلوغ است.

بحران اولیه مربوط به بلوغ و از سن ۹ تا ۱۲ سالگی است و دومین مرحله بلوغ، بحران هویت است که از ۱۲ تا ۱۷سالگی را شامل می شود. در این مرحله نوجوان از خود می پرسد: من کیستم، چکاره ام، آیا دوست داشتنی هستم؟ چه شغلی خواهم داشت؟ و پرسش هایی از این دست که او را دچار بحران می کند. بنابراین در این مرحله حتما نیاز به مشاوره روانشناسی دارد تا از او راهنمایی بگیرد و بتواند بهتر با بحران های مربوط به خود کنار بیاید.

کیهان نیا تصریح می کند: علاوه بر نوجوانان، میانسالان و سالمندان نیز به مشاور نیاز دارند تا درد دل کنند، تخلیه روحی شوند و روانشناس با صبوری گوش کند و برای مشکل آن ها راه حل پیشنهاد دهد.

تفاوت روانشناس با روانپزشک

کیهان نیا درباره تفاوت روانشناس با روانپزشک می گوید: روانپزشک، برای درمان یک سری از بیماری های روحی روانی از جمله افسردگی، فوبیا و ترس های ناگهانی و ... مجوز نسخه نویسی و تجویز دارو دارد اما روانشناس حق تجویز دارو ندارد و تنها می تواند برای کمک به حل مشکلات روحی افراد، راهنمایی و مشاوره دهد.

مقایسه ایران با دیگر کشورها

این مشاور روانشناسی با اشاره به تجربه زندگی در آمریکا می گوید: در واقع مردم همه دنیا با مشکلات روحی روانی مواجهند. من مدتی در آمریکا زندگی کردم. مردم آمریکا مراجعه بیشتری به روانشناسان داشتند و بیشتر ناایمن بودند، چون اگر شغل شان را از دست می دادند راه فرار نداشتند اما در کشور ما اگر فردی شغلش را از دست دهد می تواند از والدین یا دیگر خویشاوندان کمک بگیرد بنابراین چنین نیست که فکر کنیم خارج از ایران امنیت روانی بیشتری وجود دارد.

علاوه بر نوجوانان، میانسالان و سالمندان نیز به مشاور نیاز دارند تا درد دل کنند، تخلیه روحی شوند و روانشناس با صبوری گوش کند و برای مشکل آن ها راه حل پیشنهاد دهد.

کیهان نیا ادامه می دهد: بیشتر مردم تمایل دارند در مراکز شهرهای بزرگ زندگی کنند و این موضوع سبب استرس های گوناگون و فشارهای روحی روانی بیشتری می شود. بنابراین توصیه می شود کسانی که در شهرهای بزرگ ساکن هستند بیشتر به طبیعت بروند تا آرامش بیشتری داشته باشند.

وی برای آرامش روانی بیشتر به چهار اصل مهم اشاره می کند و می گوید:

تحرک (جنب و جوش، ورزش و کار کردن)

تنفس (وقتی تحرک باشد تنفس نیز سالم است)

تغذیه (استفاده از غذای سالم، بدون چربی و قند)

تخلیه (در صورت تحرک، تنفس و تغذیه سالم، تخلیه سالمی نیز خواهیم داشت و دچار یبوست نخواهیم شد چراکه متأسفانه یبوست یکی از بیماری های مهم قرن است.)

 کیهان نیا می گوید: در واقع انسان به ظاهر سالم نیز گاهی نیاز به مشاوره روانشناسی دارد چراکه اکنون آمار مشکلات روحی روانی بالاست و مردم جامعه برای هر مسئله پیش پا افتاده ای زود عصبانی می شوند و پرخاشگری می کنند و این موضوع یعنی مشکل روحی روانی دارند و باید به کمک روانشناس کنترل زندگی را به دست بگیرند و به آرامش خود کمک کنند.  

عفت زارع